HET PLAN KRIJGT EEN PLEK
Nota van Uitgaanspunten 1991:
Science Center op de kop van de IJ-tunnel
De locatie voor IMPULS die de gemeente in gedachten had, werd door projectontwikkelaars in 1987 en 1988 opgenomen in hun plannen voor de noordoever van het Oosterdok. In 1988 verrichtte het Science Center van Toronto een studie naar de locatie en de exploitatie van een dergelijk gebouw in Amsterdam.
Uit het rapport bleek dat de opzet en de financiering van een science centre in Amsterdam heel goed mogelijk zijn. Het NINT werkte de plannen vervolgens uit. De gemeenteraad stelde fondsen voor het nader onderzoek en schetsontwerpen beschikbaar aan het NINT. In 1990 maakte de dienst Ruimtelijke Ordening (dRO) een Stedebouwkundig Programma van Eisen (SPvE) voor het Science Center. In datzelfde jaar werd de Italiaanse architect Renzo Piano door het NINT in overleg met de supervisor IJ-oevers prof. ir Tj. Dijkstra geselecteerd als ontwerper voor de nieuwbouw. De gemeenteraad legde in meerdere stedebouwkundige plannen de locatie van het gebouw op de IJ-tunnel vast (onder andere in de Nota van Uitgangspunten uit 1991: Amsterdam naar het IJ). In 1993 werden de eerste ontwerpen van Renzo Piano aan de gemeente gepresenteerd. In 1994 kwamen de gemeente en het NINT tot overeenstemming over het bouwplan en werden het architectonisch en het stedebouwkundig ontwerp op elkaar afgestemd en vastgelegd in het Bestemmingsplan IJ-oevers. Gedeputeerde Staten van Noord-Holland keurden dit bestemmingsplan in maart 1995 goed. Het science centre was inmiddels van karakter veranderd: IMPULS werd de nieuwe naam.
In 1995 is de bouwverguning afgegeven; in september is de bouw gestart.
[next article] [back to IMPULS Web]